Farby plastizolowe są szeroko stosowane przy druku ubrań. Są łatwe w drukowaniu, nie wysychają na ekranie, są widoczna na ciemnych ubraniach i przylegają do większości tkanin. Składają się głównie z dwóch składników, żywicy PCV (biały proszek) i plastyfikatora (gruby, przejrzysty płyn). Farby plastizolowe mają jedną wyjątkową cechę, muszą być podgrzewane do wyschnięcia. Nie będą wysychać ani utwardzać się w normalnych temperaturach. Aby uzyskać całkowite wyschnięcie, muszą osiągnąć temperaturę 143-166 ° C.
Farby plastizolowe można drukować na praktycznie każdej powierzchni, która może wytrzymać ciepło wymagane do utwardzenia atramentu i jest wystarczająco porowata, aby umożliwić dobre wchłanianie atramentu. Farby z plastizolu nie barwią włókien jak barwnik. Zamiast tego tusz owija się wokół włókien i tworzy mechaniczne połączenie z tkaniną. Z tego powodu nie będą przylegać do nieporowatych powierzchni, takich jak plastik, metal i szkło. Nie będą również dobrze przylegać do tkanego, impregnowanego materiału nylonowego bez dodawania środka wiążącego.
Obawy dotyczące zdrowia, bezpieczeństwa i środowiska
Farby plastizolowe są nieszkodliwe, gdy są używane z należytą starannością. Prawdziwa farba z plastizolu nie zawiera żadnych szkodliwych dla powietrza rozpuszczalników ani lotnych związków organicznych. Wytwarzanie, transport, przechowywanie, używanie i usuwanie farb plastizolowych nie powoduje obrażeń, chorób ani skażenia środowiska, o ile przestrzegane są odpowiednie procedury bezpieczeństwa i ochrony środowiska.
Wybór emulsji
W przypadku farb plastizolowych należy stosować odporne na rozpuszczalniki dwuwarstwowe lub dwuazowe, bezpośrednie emulsje, specjalnie zaprojektowane do plastizoli. Wzorniki z folii kapilarnej są również dobrym wyborem, szczególnie podczas drukowania półtonów i transferów.
Słowo ostrzeżenia o dodatkach do tuszu. Łatwo zachwiać chemiczną równowagą farb plastizolowych poprzez użycie niewłaściwych dodatków lub dodanie zbyt dużej ilości odpowiedniego dodatku. Rezultatem może być wydruk, który nigdy nie będzie właściwie przylegał, co spowoduje usunięcie wydruku już po pierwszym praniu. Aby uniknąć tego problemu, należy korzystać tylko z dodatków zalecanych przez producentów, należy zapoznać się z kartami danych technicznych dla każdego atramentu i dodatku i postępować zgodnie z ich instrukcjami.
Nie należy dodawać benzyny lakowej do plastizolu. Chociaż spirytusy mineralne na początku ułatwią drukowanie, wkrótce atrament stanie się jeszcze sztywniejszy i trudniejszy do wydrukowania niż wcześniej. Możliwe jest również, że benzyny mineralne zapobiegają odpowiednio utwardzeniu farby.
Przechowywanie farb plastizolowych
Farby plastizolowe należy przechowywać w temperaturze pokojowej. Długotrwałe wystawienie na działanie temperatur powyżej 32 ° C może spowodować, że atrament zacznie się łączyć, gdy jest jeszcze w pojemniku.
Utwardzanie farb Plastisol
Utwardzanie farb plastizolowych polega na poddawaniu ich odpowiedniej ilości ciepła przez odpowiedni czas. Prawidłowe utwardzanie farby z plastizolu jest niezwykle ważne. Najczęstszym problemem związanym z farbami plastizolowymi jest słaba zdolność do prania. Niemal w każdym przypadku wynika to z niepełnego utwardzenia farby.
Po ogrzaniu plastizolu cząstki żywicy pochłaniają otaczającą ciecz (plastyfikator) i pęcznieją, łączą się ze sobą i tworzą mocną, elastyczną folię. Zasadniczo niemożliwe jest nadmierne drukowanie bezpośrednie, ponieważ temperatura nadwyżki jest wyższa od temperatury przypalania odzieży. Jednak nie zaleca się ogrzewania warstwy farby powyżej 176°C. Powyżej tej temperatury atramenty spadają jak ciasto, gdy trzaskasz drzwiczkami piekarnika, a problemy z migracją barwników są znacznie większe. Jeśli cała grubość tuszu nie zostanie doprowadzona do właściwej temperatury utwardzania, tusz będzie słabo utwardzony (żywica nie pochłonie całego plastyfikatora), a tusz będzie pękać i złuszczać się z ubrania podczas prania.
Czas utwardzenia farb plastizolowych
Gdy cała grubość powłoki farby osiągnie odpowiednią temperaturę, tusz jest całkowicie utwardzony. Oznacza to, że przy wystarczająco wysokiej temperaturze w urządzeniu do utwardzania plastizol może być w rzeczywistości utwardzony w ciągu kilku sekund.
Testowanie wytrzymałości farb plastizolowych
Ostatecznym testem mającym na celu sprawdzenie, czy farby plastizolowe są utwardzane, jest test prania, czyli pranie odzieży w gorącej wodzie z silnym detergentem. Zwykle potrzeba 5-10 prań, aby w pełni przetestować utwardzanie, ale jeśli tusz jest niedokładny, wydruk pokaże pogorszenie już po 1-3 praniach. Istnieją dwa inne testy powszechnie stosowane do sprawdzania utwardzania tuszem. Najpopularniejszym testem jest rozciągnięcie wydruku o 2/3 całkowitego odcinka koszulki. Jeżeli wydruk jest poważnie pęknięty i nie cofa się po zwolnieniu tkaniny, oznacza to, że atrament jest niewystarczająco utwardzony. Test rozciągania nie zawsze działa na grubych warstwach tuszu, na przykład na koszulkach sportowych, gdzie górna warstwa atramentu może się rozciągać, ale tusz w głąb tkaniny może być niedostatecznie utwardzony.
Zawsze należy testować atramenty, aby określić ich przydatność do konkretnych zastosowań, w szczególności nowe rodzaje atramentów i podczas drukowania na nowych produktach. Przed wydrukowaniem serii produkcyjnej należy wydrukować próbkę do testowania przyczepności, sterylizacji, krycia, zmywania i wszelkich konkretnych wymagań.
Artykuł napisany przy współpracy z firmą Siteria.
